رنگین کمان

چون به کام تو نشد دستی در آغوشت کنم

می روم تا در غبار غم فراموشت کنم

سر در آغوش پشیمانی گذارم ,تا تو را

ای امید آتشین , با گریه خاموشت کنم

ای دل از این شام ظلمت گر سلامت بگذری

صبح روشن را غلام حلقه در گوشت کنم

بعد از این , ای بی نصیب از مستی جام مراد

از شراب نا مرادی مست و مدهوشت کنم

فریدون مشیری

نوشته شده در دو شنبه 17 بهمن 1390برچسب:,ساعت 14:42 توسط مریم|

 

هر سال وقتی 29/10 میشه هزاران شهاب به سمت زمین هجوم میارن
از خودم می پرسیدم:
چه اتفاقی افتاده که آسمونا میخوان خودشونو به زمین برسونن؟؟!!
و امسال فهمیدم اونا پیشواز حضور مسافری میان که زمینو با گام های مهربونش
نوازش کرد تا سفرشو از خودش به خدا شروع کنه..............
تولدت مبارک

تبریک دست خالی مرا با سخاوت بی حدت بپذیر

نوشته شده در چهار شنبه 28 دی 1390برچسب:,ساعت 22:1 توسط مریم|

از گل فروشی -لاله رخی- لاله می خرید

می گفت:بی تبسم گل , خانه بی صفاست
گفتم,  صفای خانه کفایت نمی کند
باید صفای روح بیابی که کیمیاست
خوب است ای کسی که به گلزار زندگی
روی تو همچو لاله صفا بخش و دلرباست
روح تو نیز چون رخ تو با صفا بود
تا بنگری که خانه تو خانه ی خداست
*فریدون مشیری*

نوشته شده در سه شنبه 20 دی 1390برچسب:,ساعت 22:49 توسط مریم|

دلاشب ها نمی نالی به زاری                                     سر راحت به بالین می گذاری
تو صاحب درد بودی ناله سر کن                                 خبر از درد بی دردی نداری
بنال ای دل که رنجت شادمانی ست                              بمیر ای دل که مرگت زندگانیست
مباد آن دم که چنگ نغمه سازت                                  ز دردی بر نیانگیزد نوایی
مباد آن دم که عود تار وپودت                                     نسوزد­ درهوای آشنایی
دلی خواهم که از او درد خیزد                                    بسوزد,عشق ورزد,اشک ریزد
به فریادی سکوت جانگزا را                                      به هم زن, در دل شب ,های هو کن
وگر یارای فریادت نمانده ست                                     چو مینا گریه پنهان در گلو کن
صفای خاطر دل ها ز درد است                                   دل بی درد همچون گور سرد است!
*فریدون مشیری*
 

نوشته شده در جمعه 16 دی 1390برچسب:,ساعت 23:4 توسط مریم|

شب است و لحظه ی حرمان مریم / وطفلی خفته در دامان مریم

 

وجود نازنینش بکر و بی عیب / خدا می داند و وجدانِ مریم

 

مسیح خالق و پیغمبر صلح / گلی خوشبوی از بُستانِ مریم

 

همان طفلی که از روح خداوند / نهالش تنجه زد در جانِ مریم

 

نه دستی بهر تیمار وجودش / نه دارویی که بُد درمانِ مریم

 

 

دلش در معرض اوهام وحشی/ ولی چون کوه بُد پیمانِ مریم

 

ندای لا تَخَف لا تَحَزنوهآ / زسوی خالقِ سبحانِ مریم

 

شفا بخش دل پردرد او شد / بشد لطف خدا از آنِ مریم

 

بُوَداو روح «جاوید» خداوند / نبشته این چنین فرمانِ مریم

نوشته شده در سه شنبه 6 دی 1390برچسب:,ساعت 12:5 توسط مریم|

وقتي به دنيا ميام، سياهم، وقتي بزرگ ميشم، سياهم،

وقتي ميرم زير آفتاب، سياهم، وقتي مي ترسم، سياهم،

وقتي مريض ميشم، سياهم، وقتي مي ميرم، هنوزم سياهم...

و تو، آدم سفيد،

وقتي به دنيا مياي، صورتي اي، وقتي بزرگ ميشي، سفيدي،

وقتي ميري زير آفتاب، قرمزي، وقتي سردت ميشه، آبي اي،

وقتي مي ترسي، زردي، وقتي مريض ميشي، سبزي،

و وقتي مي ميري، خاکستري اي...

و تو به من ميگي رنگين پوست؟!!!

                          

نوشته شده در پنج شنبه 1 دی 1390برچسب:,ساعت 11:10 توسط مریم|


آخرين مطالب
» آغوش پشیمانی
» کیمیا
» سکوت
» میلاد مسیح
» شعری ازparya.vکودک آفریقایی./شعر برگزیده سال2005
» به دنبال خدا نگرد

Design By : Pichak